13 Mayıs 2012 Pazar

canım biriciğim, iyi ki kavuşmuşuz

sana bi sır veriyim mi? annemizi kendimiz seçiyor muşuz. bu dünyanın kapısından içeri adım atmadan evvel, minik bir öpücük konduruyormuşuz seçtiğimiz meleğin dudaklarına. kavlimiz varmış, annemizle kalubeladan beri.  sonra o melek yeryüzüne iniyormuş ve zamanı gelince bir doğumla, vuslata eriyormuşuz. tevekkeli sana bakıp bakıp bu kadın niye bu kadar güzel, diyordum. melekmişsin esasen. herkesin en güzelini seçtiği meleklermiş anneler. sırtınızdaki yük, kimilerinin kamburu kanatlarınızı saklamak içinmiş. boşuna diilmiş, romatizmadan, sırt ağrılarından şikayetçi olmanız...

ihtimal dudaklarına "annem" olduğunu mühürlediğim o evvel günden, rahmine düşüp de kavuşuncaya kadar bi miktar hasretlik çektim. belki tüm ömrümce çektiğim adını bir türlü koyamadığım özlem de, o güne dahildir, kimbilir...

canım biriciğim, iyi ki kavuşmuşuz!

http://www.youtube.com/watch?v=LFBpREV40so