13 Temmuz 2012 Cuma

mavi ekran veriyorum

bir kere daha pişman olmuşsam, bi yerde bi hata yapıyorum demektir. daha önce de yaptığım bi hatayı tekrar ediyorum. bu kesin... mutsuzum. şevkim, inancım kırıldı. ve yolun henüz başındayken bu böyle. beynim infilak raddesinde. yetersiz hissediyorum, beceriksiz hissediyorum. herkesi memnun etmeye çalışırken, mutsuzların en mutsuzuna dönüşüyorum. hayır, insanı kendi emeğinden, bebeğinden soğuttuğunuzda nasıl olacak ki.üstelik ben bu bebekle gerçekten de dokuz ay boyunca yattım kalktım, hayatımı buna göre düzenledim. uyumadım. geriye kalan herşeyi bıraktım sadece bu bebeğe harcadım tüm enerjimi, umudumu, emeğimi... doğurup camii avlusuna bırakmak için yine diil mi. kendimi sokak köpeği gibi hissediyorum.

sadece şu sözler  "eski bir madende göçük gibiyim, toprağın altında kalabilirim"