20 Temmuz 2012 Cuma

işte şimdi gitmeli...

eskiden köşk olan bir otelin denize bakan odasındayım. masamı pencere önüne kurdurdum. eşyalar tamamen antika, duvarlar, ışık, küçük detaylar... herşey ama herşey bir hikaye konusu... denizi izliyorum. üst katta kalanlar galiba balkona çıktı. emin değilim ama sesi çok yakından geliyor şarkı söyleyen kızın.  "sensiiiiiz saadet neymiiiiiş" minik bir jest yapmak istiyorum ve açıyorum şarkıyı. yaşar güvenir'e eşlik ediyoruz birlikte. görmüyoruz birbirimizi...

şarkıda şarkı ama, pek manidar...

tenime değen rüzgar, ağaçların hışırtısı...

öyle huzurluyum, öyle mutluyum ki, işte şu pencereden bırakabilirim kendimi, kanatlarıma güvenerek. evet onlar var. ben çok eminim bundan. belki birgün size kanatlarımın nasıl çıktığını da anlatırım... şehrin ışıklarının gözlerimizi kamaştırdığı, herşeyin ve herkesin uzakta olduğu bir gece de...

boğazımdaki yumruyu...

belki bir gün...

http://www.youtube.com/watch?v=Z-Z0HbnNqT8