27 Haziran 2012 Çarşamba

yasyabancı

hiçbir tüfeğe gelmeyen bir serçe, sen.
ucu kendine kıvrılmış bir hançer, ben.

***

seviyordum.
hep uzaklardaki
en uzaklardaki bir ufkun fotoğrafına bakmak halinde
seviyordum seni.
sökülürdüm her defasında yeniden,
şakağıma dayardım da gözlerini
gök kalbimden bir dua çağırırdı
ben hep seni yalvarırdım.

belki beni duydu tanrı...
ama hiç anlamadı...

                                            (tanrı beni anlamadı diyorum
                                             melekler uyuyor mu?
                                             ama sizin maaşınızı ben ödüyorum vergilerimle)

bir gece, çalışmadığım yerlerden yaraladın beni.
kolumu, kanadımı, omurgamı kırdın.

kaçırıp gözlerini nasıl da gittin içimden;
kalbimden, damarlarımdan ve bileklerimden
son gidişindir bu...
zamana mıh salmış yokluksundur.


fünyeli bir yarayı etkisiz hale getirmeye çalışmak gibidir,
bugün seninle iki yabancı olmak...

şimdi gök yine kalbimden bir dua çağırıyor
ben omurgamı yalvarıyorum
ve melekler uyuyor
tanrı beni hiç anlamıyor...

http://www.youtube.com/watch?v=NPLjgd4euEs