gördüm, gördüm ve içimden birşeyi kazıyarak aldılar

sizde bana ait birşey var bayım!
onu alacağım.
onu alacağım ve gömeceğim...

etinden kesti annem. ruhundan kesti, bana ekledi de yine de olduramadı. gözleri yaşlanmıştı artık, eskisi gibi göremiyordu. uzak yakın gözlükler taktı. dünyanın bütün güneşlerini yaktı, odamı aydınlattı, mikroskoplar aldı da yine de birleştiremedi parçalarımı. sordu sonra "seni böyle kim eksiltti?" sustum.

sizde bana ait birşey var bayım!
sanki kanatlarım.
onu alacağım.
onu alacağım ve kıracağım...

sustum. ben ezbere biliyorum oysa toza ve küle nasıl karıştığımı. ne yama, ne dikiş bundan sonra, tutmayacağımı... sebebimi... ama anneler bazı acılardan muaf tutulmalıdır. bunu Allah baba bile bilir hatta. ben bildiklerimi kendime sustum o gece... oturdu başucuma, sabaha kadar ağladı.

sizde bana ait bir düş var bayım!
sanki gözlerim var!
onu alacağım!
almazsam kör kalacağım...


http://www.youtube.com/watch?v=THQM52jk0gg&feature=related