..................

"depremden kurtuldu, soğuktan öldü" diyorlar... ne kolay söylüyorlar...
ben aslında bilmiyorum. yani altı yaşında bir çocuğun böyle gitmesi... ben bu bilgiyle devam edicem şimdi diil mi yoluma. sıcak yastığıma başımı koyup, yorganıma daha bir sarılıcam. ve rüya görücem üstelik. sabah kalkıcam kahvaltımı edicem, bilgisayarımın başına geçicem. işimi yapıcam. belki dışarı çıkıcam. akşam arkadaşlarımla buluşucam. biz gülücez. biz ne zaman bir araya gelsek çok eğleniriz hep, gülücez. hatırlamıycaz bile van'ı, depremi. soğunu van'ın, ayazını... altı yaşında "soğuktan ölen" deniz'i...

ne devlete lanet yağdırmak, ne yardımlaşma çağrıları şimdi... hiçbiri hiçbiri. kitlendim. ben gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. boğazımda bir kaya... yani bu olup bitenler karşısında çıldırmıyorsak bu sinirlerimizin ne kadar çelikten olduğunu mu gösterir? ve söylendiği gibi anne karnı gibi sıcaksa da cennetin şefkati, deniz mutlu olmayabilir ki orada. annesi yok, oyun arkadaşları yok, kimsesiz. cennet de olsa adı, bir başka sürgün yeri diil mi orası...

ama bununla nasıl baş edicez abidin?