öğreniyoruz be annem… ağzımız burnumuz kırıla döküle öğreniyoruz. benim hayattan anladığım bu. hiç bitmeyen bir öğrenme serüveni. anlayamadığım, bu öğrendiklerimizi neremize sokucaz. yüz yaşında olsan da bitmiyor öğreneceklerin, yeni doğan olsan da… sonra ölüyorsun. ee? neye yarıyor? bi de tabi niye?
bir kapı istiyorum. açayım, usulca kapatayım ve çıkıp gideyim bu kentten, bu insanlardan, bu dünyadan… güzel, oymalı, boyumla beraber kahverengi bir kapı…
